Focusing wordt omschreven als de vaardigheid om contact te maken met 'iets' wat in het lichaam voelbaar is en iets te maken heeft met het leven van degene die focust. Het is ontstaan vanuit de cliëntgerichte psychotherapie, vanuit het besef dat een succesvolle therapie niet werd verklaard door wat de therapeut deed, maar het proces dat de cliënt zelf vanbinnen doorliep. Deze lichaamsgerichte stroming schenkt bewuste aandacht aan de felt sense, dat wat voelbaar is in het lichaam. Dit kan bijvoorbeeld een 'steen op de maag' of 'brok in de keel' zijn.

Tijdens een focussessie geef je bewuste aandacht aan de felt sense die zich aandient, je gaat er als het ware een relatie mee aan door deze te beluisteren en zo een stem te geven. Het gaat in focusing om voeling krijgen met iets wat wel aanwezig is en nog niet onder woorden of tot uitdrukking kan worden gebracht. Daarbij wordt ervan uitgegaan dat het lichaam een eigen wijsheid in zich draagt die uitgenodigd kan worden zich te ontvouwen.

Er zijn zeker gelijkenissen met het gewaarworden van wat er in ons leeft. zoals bijvoorbeeld binnen de mindfulness. Een groot verschil is echter dat focusing verder gaat dan alleen accepteren wat er is aan bijvoorbeeld negatieve emoties. Het 'iets' wat er is wordt beluistert, krijgt een stem, er wordt een relatie mee aan gegaan, hoe dichtbij of veraf voor dat moment werkbaar is, met als doel om tot transformatie te komen.

Ik heb het ervaren als samen met de therapeut op een innerlijke gevisualiseerde reis gaan. Deze reis leek alle kanten op te gaan, waarbij er uiteindelijk wel een coherent geheel ontstond met een onverwacht helder inzicht, dat betrekking had op de door mij ingebrachte situatie.

Je kunt voorafgaand aan een focussessie bewust een bepaald onderwerp inbrengen, maar het focusing proces zoekt zijn eigen richting. Het gaat niet over het actief zoeken naar een oplossing voor een bepaald probleem. Er wordt van uitgegaan dat het organisme weet wat de richting is waar het naartoe wil. En dat dit een proces is dat je zijn eigen pad volgt. Daarin ligt de kracht van de methode.

Dat maakt het doorlopen van het focusing proces tegelijkertijd ook niet voor elke hulpvraag geschikt te maken. Focusing wordt ook niet gezien als een therapievorm, maar juist als een vaardigheid die iedereen aan kan leren. Dat is wat mij betreft de kracht van het focussen. Het is een hele mooie manier om te leren hoe je kunt stilstaan bij jezelf, werkelijk naar jezelf kunt luisteren, ook naar dat wat nog geen woorden heeft. Waardevol voor een cliënt, maar ook voor de therapeut zelf in het contact met een cliënt. 

Bovenstaande cursus is gevolgd bij FocusCentrum Affien de Vries (Focusing voor professionals, geaccrediteerd door de LWP).